آيت‏اللَّه شيخ ابوالقاسم كبير قمي در سال 1262 ش (1280 ق) متولد گرديد و پس از طي مقدمات و سطوح در قم، از وجود آيات عظام: ميرزا خليل تهراني نجفي، آخوند ملامحمد كاظم خراساني و سيدمحمد كاظم يزدي در نجف و ميرزا محمد حسن آشتياني در تهران بهره‏هاي وافر يافت. آيت‏اللَّه قمي پس از آن، از نظر علمي در مرتبه‏اي قرار گرفت كه برخي وي را بر آيت‏اللَّه العظمي حائري يزدي، مؤسس حوزه علميه قم ترجيح مي‏دادند. با اين حال ايشان فداكاري عجيبي نسبت به آيت‏اللَّه حائري از خود نشان مي‏داد، به‏گونه‏اي كه مي‏فرمود: نظر به منزل ايشان ثواب دارد. شخصيت‏هاي برجسته‏اي همچون آيات عظام: امام خميني، سيدمحمدرضا گلپايگاني، آخوند ملا علي همداني، سيدمصطفي صفايي خوانساري و ده‏ها عالم فاضل ديگر از جمله شاگردان ايشان مي‏باشند. آيت‏اللَّه كبير قمي سرانجام در سوم مهر 1313 ش برابر با پانزدهم جمادي‏الثاني 1353 ق در 73 سالگي به رحمت ايزدي پيوست و در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه(س) مدفون گرديد.